Συνηθίζουμε να ατενίζουμε την νέα χρονιά με ελπίδα ότι οι στόχοι μας θα πραγματοποιηθούν. Κάποιοι άνθρωποι κρατούν τους παλιούς στόχους, κάποιοι βάζουν καινούργιους κάποιοι δεν έχουν ξαναβάλει ποτέ και ψάχνονται.
Η στοχοθέτηση ήταν μια ξένη έννοια για εμένα μέχρι το 2005 όταν ανακάλυψα το βιβλίο Φάε τον βάτραχό σου να τελειώνουμε, τότε από τις εκδόσεις Θεσις, πλέον από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Στο σχολείο δεν μας μίλησε κανείς για στόχους. Ολοι έλεγαν να μάθουμε τα μαθήματά μας, να πάμε στο πανεπιστήμιο γιατί αλλίμονό μας αν μέναμε στην απέξω.
Αργούμε πολύ να μάθουμε τι είναι αυτό που πραγματικά ψάχνουμε. Και δεν είναι τίποτα άλλο από το συναίσθημα της ευτυχίας και της γαλήνης.
Βέβαια θα μου πείτε αυτό δεν είναι στόχος. Είναι; Στόχοι συνήθως ονομάζονται συγκεκριμένα αποτελέσματα πράξεων που πιστεύουμε ότι θα πετύχουμε σε συγκεκριμένες ημερομηνίες μετά από συγκεκριμένες πράξεις. Ειδικά αυτό το τελευταίο που ουσιαστικά ονομάζεται στρατηγική.
‘Αλλη μία ξένη έννοια μέχρι την ενήλικη ζωή μας. Ωστόσο ακόμα και με το καλύτερο στρατηγικό σχέδιο, η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις. Θυμάμαι πώς ήταν ένας αθλητής που τα πήγαινε περίφημα μέχρι που σε ένα ατύχημα έμεινε παράλυτος. Οχι για πολύ, αλλά δεν μπόρεσε να ξαναγυρίσει στο αγαπημένο του άθλημα. Αλλαξε όμως άθλημα και το έκανε και επάγγελμα. Το όνειρο ξαναέγινε στόχος και συνέχισε με το ίδιο πείσμα.
Το συναίσθημα της ευτυχίας και της γαλήνης είναι κάτι διαφορετικό όμως. Είναι η ίδια η ζωή. Και είναι τελικά μια καθημερινή απόφαση. Αυτό το έμαθα πολύ αργά και πολύ δύσκολα. Το διάβαζα αλλά δεν το καταλάβαινα. Αρχισα να γράφω τετράδιο ευγνωμοσύνης το πρωί και να προσεύχομαι. Και αυτό άλλαξε όλο το σύμπαν για εμένα.
Τώρα πια μπορεί το πρωινό ειδικά να χαμογελάω και να κοιτάω τον ουρανό. Νιώθω πραγματικά ευτυχισμένη που μπορώ να τον δω, που μπορώ να περπατήσω, που μπορώ να ακούσω μουσική. Ξέρω που πάω; Ξέρω πώς θα πάω; Ναι. Μπορώ να πω και στα δύο. Είμαι άνθρωπος που πάντα έχει στόχους πια.
Το θέμα είναι ότι ανακάλυψα και να ζω καθώς βαδίζω προς τους στόχους μου. Θα έλεγα τα βρήκα με τον εαυτό μου…