<<Εγώ για το καλό σου στο λέω γιατί σε αγαπάω.>>
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει αυτήν την φράση; Πόσες φορές δεν την έχουμε πει.
Την σκότωσε γιατί την αγαπούσε. Δεν άντεχε να σκέφτεται ότι μπορούσε να πάει με κάποιον άλλον άνδρα. Άλλου είδους αγάπη αυτή.
Η αγάπη χρησιμοποιείται πολλές φορές ως άλλοθι, με πολύ διαστρεβλωμένη οπτική για να δικαιολογήσει πράξεις σκληρές, απάνθρωπες και πολλές φορές άνομες.
Σκεφτόμουν αυτές τις μέρες ότι πολλοί θα κινηθούν από αγάπη για τα Χριστούγεννα και θα γεμίσουν με δώρα και λαμπιόνια ή θα ετοιμάσουν τυπικά κάποια γιορτή. Πόσες οικογένειες δεν πάνε επισκέψεις ή ακόμα εκκλησία και όλα είναι τυπικά. Με το που φτάσουν σπίτι, μια παγωμάρα. Ενα τίποτα. Δικαιολογίες της κούρασης και του χρόνου. <<Ε, αφού πήγαμε εκεί δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι άλλο. Κουράστηκα.>> <<Σιγά μην καθίσουμε να κάνουμε πράγματα και εδώ. Θα μας φάει όλο τον χρόνο. Προτιμώ να δω τηλεόραση.>>
Αν θέλουμε πραγματικά να αισθανθούμε αγάπη σίγουρα αυτή θα πρέπει να συνδέεται με την θαλπωρή. Η θαλπωρή στην οικογένεια φαίνεται από τα χαμόγελα, από τα μάτια. Υπάρχει μια σύνδεση, ένα ομαδικό πνεύμα. Ξέρεις ότι ό,τι και να γίνει θα είναι εκεί οι άνθρωποί σου. Να σε καταλάβουν. Να γιορτάσετε μαζί. Να λυπηθείτε μαζί.
Δεν είναι ένα απλό πιάτο φαϊ στο τραπέζι, μοντέρνα ρούχα καινούργια, σύγχρονος εξοπλισμός για να κάθεσαι με τις ώρες σε μια οθόνη. Είναι χρόνος, είναι αφοσίωση, είναι συζήτηση, είναι δραστηριότητες μαζί. Η αγάπη συνδέεται πάντα με την θαλπωρή. Αυτή την ζεστασιά στην καρδιά που σου μένει ακόμα και όταν συμβεί κάτι άσχημο και είναι η κόλλα που σε ξαναενώνει.
Να δίνετε αγάπη με θαλπωρή.