Έχουμε τόση αγωνία για να πάει καλά η ζωή των παιδιών που συγκεντρωνόμαστε στις επιδόσεις στα μαθήματα και ξεχνάμε κάποιες άλλες δεξιότητες που τα κάνουν επιτυχημένα και ευτυχισμένα στην ζωή.
Αυτό που στα αγγλικά ονομάζουμε soft skills οι κοινωνικές δεξιότητες που μπορούν να έχουν να κάνουν με την διαχείριση της γλώσσας, του χρόνου, των συναισθημάτων΄ το πώς τελικά συμπεριφερόμαστε όσο πιο σωστά γίνεται για να έχουμε μια αποδοτική μέρα.
Πολλές φορές η διαδικασία μάθησης μας ζορίζει και για αυτό ο εγκέφαλος που δεν του αρέσει να ζορίζεται την αποφεύγει. Η αποδοτική μέρα γίνεται μια μέρα που απλά την βγάζεις και δεν σε νοιάζει παρά να βγουν τα βασικά.
Πάει περίπατο η αυταξία, η αυτοβελτίωση. Απλά αναπνέεις, ζεις, περνάει και αυτή η μέρα.
Είναι όμως αυτό αρκετό; Η ζωή μας δείχνει πώς όχι, άσχετα αν το ξεχνάμε βολικά. <<Σιγά μην βάλω ρολόι στην αίθουσα να αγχωθούν οι μαθητές με τον χρόνο; >> Κι όμως με το να ξέρουν οι μαθητές πόσο μπορεί να διαρκεί το να λύσουν μια άσκηση, πότε βγαίνουν διάλειμμα αντι να ρωτάνε συνέχεια καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί ο χρόνος.
Σε μια δεύτερη μοίρα βρίσκονται οι καλοί τρόποι. Αν και στην πρώιμη σχολική εκπαίδευση μαθαίνουμε στα παιδιά να λένε το σε παρακαλώ και το σε ευχαριστώ, φαίνεται ότι στην πορεία τα ξεχνάμε. Εμείς οι ενήλικες δεν τα χρησιμοποιούμε και συχνά.
Θυσιάσαμε τους καλούς τρόπους στους φρενήρεις ρυθμούς της καθημερινότητας.
Κι όμως είναι βασικοί οι κανόνες καλής συμπεριφοράς. Κάνουν πιο εύκολη και πιο όμορφη την ζωή μας. Αν μπορούσαμε να το καταλάβουμε αυτό!
Οταν έβλεπα στις ταινίες τα στρωμένα τραπέζια και τους ηθοποιούς να τρώνε όμορφα χωρίς να λερώνονται ένιωθα απέραντο θαυμασμό. Εγώ συνήθως ίσα που προλάβαινα να πλύνω τα χέρια μου και να αρχίσω να τρώω. Πάντα με όρεξη και συνήθως μετά από παιχνίδι ήθελα να τελειώνω και να συνεχίσω. Μου διεύφευγε η πραγματική απόλαυση του φαγητού που βρίσκεται στην ιεροτελεστία του.
Νομίζω ότι όντως είναι δύσκολο να το καταλάβουν τα παιδιά. Οταν ήμουν σε νηπιαγωγείο επέμενα να μπαίνει ορχηστρική μουσική την ώρα που τρώμε και να μιλάμε ήρεμα. Είναι τόσο μακρυά αυτή η συνήθεια από την μέση ελληνική οικογένεια αλλά είναι τόσο σημαντική. Το να μπορούμε να ευχαριστηθούμε όχι μόνο το φαγητό αλλά και την ατμόσφαιρα είναι υψίστης σημασίας. Μας κάνει να χαιρόμαστε την στιγμή.
Στην προσπάθειά μου να βοηθήσω όσο μπορώ φτιάξαμε ένα βιντεάκι με την γνωστή Αναστασία για τους τρόπους. Εύχομαι να το βρείτε εύκολο και χρήσιμο.
