Γιατί ο Θεός σου δεν σε προστατεύει; Πού είναι; Γιατί αφήνει τόσο κόσμο απροστάτευτο να πεθαίνει;
Η ερώτηση που έλαβα ήταν στο ξαφνικό. Χαμογέλασα και είπα θα σου απαντήσω από το κανάλι μου. Μου την έχουν κάνει πολλες φορές αυτή και παρόμοιες ερωτήσεις.
Ολοι οι άνθρωποι τείνουμε να σκεφτόμαστε τα πράγματα όπως τα καταλαβαίνουμε. Να τα εξηγούμε με την ανθρώπινη λογική.
Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ πιο εύκολο να σκέφτεσαι μια οντότητα σαν έναν γέροντα που δημιουργεί με ένα άγγιγμα τα πάντα έτσι εύκολα σαν παραμύθι και να του αποδίδεις ανθρώπινες ιδιότητες. Μέχρι εκεί μπορείς να καταλάβεις. Γι αυτό και υπάρχουν πάρα πολλές θρησκείες που είναι πολύ προσιτές και κατανοητές στο ευρύ κοινό.
Ο τριαδικός Θεός που πιστεύω δεν είναι. Δεν μπορείς να καταλάβεις την ουσία του. Μπορείς να καταλάβεις την ύπαρξή Του μέσα από τις ενέργειές του. Αυτό το τελευταίο το έμαθα σε μια σχολή κατηχητών και μου φάνηκε πολύ κατανοητό.
Ήμουν 14 χρονών όταν έκανα το ταξίδι της δικής μου αμφισβήτησης. Ακόμα και σήμερα πιστεύω ότι αν δεν αμφισβητήσεις, δεν αναρωτηθείς δεν μπορείς να βρεις. Και Τον βρήκα. Μέσα από ένα πολύ ενδιαφέρον ταξίδι.
Ένα από τα ερωτήματα που είχα θέσει θυμάμαι ήταν μπορεί όμως η κοινή ανθρώπινη λογική να καταλάβει την ουσία του Δημιουργού; Αν το σκεφτούμε λίγο έτσι έχουν σκεφτεί όλοι οι αιρετικοί. Προσπαθώντας να καταλάβουν έπεσαν σε πλάνη. Οταν δέχτηκα ότι δεν πρόκειται να Τον καταλάβω ποτέ, ότι η ανθρώπινη λογική μου όσο τετράγωνη και αν είναι δεν φτάνει, τότε Τον βρήκα. Είναι ευγενής η σκέψη ότι με την απλή κατήχηση ή το διάβασμα μπορείς να ΤΟΝ βρεις. Αν όμως ψάξεις τον βίο ασκητών και αγίων ανθρώπων θα δεις ότι δεν λειτουργεί έτσι ακριβώς.
Ο ίδιος ο πνευματικός μου μου είχε πει κάποτε. Δεν έχω ξαναδεί τόσο ορθολογιστικό πνεύμα, να πιστεύει τόσο πολύ. Απλά του είχα χαμογελάσει. Τον Θεό τον βρήκα πραγματικά όταν τρύπησα τον πάτο στο πηγάδι του πόνου όπως συνηθίζω να λέω.
Γιατί ο Θεός μου δεν με προστατεύει; Γιατί δημιουργεί το ένα κακό ή το άλλο…
Είναι πολύ απλό φίλε μου.
- Ο Θεός που πιστεύω μας έχει αφήσει να κινούμαστε ελεύθερα. Δεν είναι υπαίτιος για τον ανθρώπινο εγωισμό και τις ασυνάρτητες πράξεις του ανθρώπινου είδους. Δεν είναι παρεμβατικός αν δεν το ζητήσουμε ακόμα και αν βλέπει τα όσα μισανθρωπιστικά γίνονται. Είμαστε εδώ για να μάθουμε, να ασκήσουμε το πνεύμα μας και τις αρετές μας. Οχι για να ζήσουμε τον επίγειο παράδεισο, αν και πολλοί πιστεύουν ότι τον έχουν με τα υλικά αγαθά.
Αν όμως ταξιδέψουν λίγο σε χώρες που αυτά που θεωρούμε δεδομένα είναι σε έλλειψη, τότε καταλαβαίνουμε ότι δεν υπάρχει καμία λογική στο να ντύνουν τα μνημεία μιας πόλης με γάζα με κόστος δισεκατομμυρίων την ώρα που η ίδια χώρα παίρνει φόρο υποτέλειας από φτωχά κράτη που κάποτε είχε λεηλατήσει. Για εμένα αυτό είναι η ένδειξη του πόσο η ανθρώπινη λογική είναι πίσω, εφόσον το δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα σαν κάτι απόλυτα φυσικό.
Να καταλάβουμε τον Θεό, την υπέρτατη αγάπη, την αφηρημένη λογική, την σοφία του σύμπαντος. Οχι δεν νομίζω ότι έχουμε τα προσόντα για κάτι τέτοιο.
- Δεν πιστεύω στο Θεό για να με προστατέψει. Πιστεύω γιατί είναι η αλήθεια. Δεν μπορώ να αρνηθώ την αλήθεια ό,τι και να συμβαίνει γύρω μου. Με απογοητεύουν συνεχώς οι άνθρωποι αλλά ποτέ ο Θεός.
- Ρωτάς γιατί αφήνει τόσο κόσμο να πεθαίνει; Να σου θυμίσω ότι ο κόσμος ούτως ή άλλως πεθαίνει. Αν βλέπεις πολύ κόσμο να πεθαίνει, θα δεις από πίσω και μια σειρά από ανθρώπινες πράξεις εγωισμού και ατασθαλιών. …..
Οχι, δεν είναι υπεύθυνoς για αυτές ο Θεός. Είμαστε εμείς.
Αν διαβάσεις την επι του όρους ομιλία στο Ευαγγέλιο του Ευαγγελιστή Ματθαίου στίχοι 5 με 11 αν δεν κάνω λάθος, θα καταλάβεις ότι οι σύγχρονοι πιστοί δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που θα ήθελε να είμαστε ο Θεός.
Το διαβάζω συχνά αυτό το κείμενο και το παίρνω πάντα σε φωτοτυπία όταν ταξιδεύω. Με βοηθάει να θυμάμαι ότι οφείλω, να αγαπάω τον εαυτό μου, τους γύρω μου, τους εχθρούς μου και αυτό σημαίνει να κάνω τις σωστές επιλογές για την ψυχή μου, το πνεύμα μου και το σώμα μου.
Αν αρχίσουμε να κάνουμε τις σωστές επιλογές ο κόσμος θα γίνει πολύ καλύτερος. Και είμαι σίγουρη ότι και ο Θεός θα μας βλέπει και θα χαίρεται…