Μου ήρθε ένα ερώτημα που με ξάφνιασε. «Πώς μπορώ να προστατέψω τα παιδιά μου από την πανσεξουαλικότητα;»
Το ερώτημα είχε την αγωνία γονιών που βλέπουν τα πράγματα να κατευθύνονται με γρήγορους ρυθμούς σε μια κοινωνική πραγματικότητα που έρχεται απέξω μεν και δεν επιλέγουν δε.
Τα παιδιά έχουν συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν πολλές διαφορετικές συνιστώσες που συμβάλλουν στην ταυτότητά τους από όποια οπτική και να το δεις το θέμα. Ζουν σε μια εποχή που η πληροφορία κινείται σε υψηλές ταχύτητες, η επιρροή επίσης και η κριτική σκέψη που είναι το φρένο προστασίας έχει εκλείψει.
Είναι όπως τα τόσα άρθρα που διαβάζω καθημερινά περί οικονομικής ανεξαρτησίας που αφορούν το αμερικάνικο σύστημα οικονομίας και που φυσικά λίγη σχέση έχει με το δικό μας. Ομως εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι όσα γράφονται στα άρθρα θα συμβάλουν με τον ίδιο τρόπο στην βελτίωση της δικής μας ζωής.
Για εμένα το θέμα αυτό προέκυψε από την έλλειψη προστασίας της παιδικής ηλικίας και της εφηβείας για την οποία όχι μόνο δεν μιλούν οι γονείς αλλά συμβάλουν και στο να την καθαιρέσουν.
Στην προσπάθειά μας να μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε υγιείς ενήλικες αποδεχόμαστε διάφορα πρότυπα τηλεοπτικά να μπαίνουν σπίτι μας, τρόπους επικοινωνίας και τρόπους ντυσίματος (αλήθεια είδατε πόσα παιδικά ρούχα κοριτσίστικα έχουν μαύρο χρώμα; ) και δεν μιλάμε γιατί θα μας πουν οπισθοδρομικούς!
Θέλουμε να ακολουθούμε τα μαζικά πρότυπα, να είμαστε μέρος της αγέλης ή του κοπαδιού. Γιατί αλλίμονο αν είμαστε διαφορετικοί! Δεν ξέρουμε πώς να χτίσουμε αυτή την διαφορετικότητά μας εμείς οι ενήλικες. Να αισθανούμε βολικά στην ταυτότητά μας. Να τα βρούμε με τον εαυτό μας.
Πριν δύο χρόνια περίπου αποφάσισα να γράψω ένα βιβλιοτετράδιο. Στο πρώτο μέρος είχε κάποιες οδηγίες για το πώς να αποκτήσεις δεξιότητες όπως διαχείριση χρόνου και στο δεύτερο ήταν ερωτήσεις για να σε βοηθήσουν να τα βρεις με τον εαυτό σου. Μπήκα στον κόπο να το γράψω γιατί με ανησυχούσε πολύ η κατάσταση μια φίλης, μαθήτριας και συγγενούς που ήταν προβληματισμένη με την κόρη της. Στην ουσία όμως ήταν προβληματισμένη με τον εαυτό της.
Το θέμα της δεν ήταν η πανσεξουαλικότητα. Αλλά όποιο θέμα και αν προκύψει στην πορεία των παιδιών η συνταγή είναι η ίδια. Τα προστατεύουμε με το να δούμε κάποιες βασικές δεξιότητες που δυστυχώς ακόμα και εμείς ως ενήλικες δεν έχουμε.
Πως να προστατεύετε τα παιδιά σας λοιπόν.
- Τους διδάσκετε αυτοσεβασμό.
- Τους διδάσκετε να είναι αυτάρκεις.
- Τους διδάσκετε αποτελεσματική επικοινωνία.
- Τους διδάσκετε να θέλουν περισσότερα από την ζωή από το να μιμούνται τους γύρω τους και να δέχονται ότι είναι εντάξει πράγματα που δεν είναι εντάξει μόνο και μόνο για να ανήκουν σε μια ομάδα.
- Τους διδάσκετε να ψάχνουν να συνδέουν την ζωή τους με σκοπούς και όχι με ανθρώπους.
- Μιλάτε με πολύ σεβασμό για το άλλο φύλο. Δεν μπορείτε να θέλετε τα παιδιά σας να δεθούν με το άλλο φύλο όταν εσείς το βρίζετε όλη την ώρα.
- Γίνετε εσείς το υπόδειγμα που θέλετε να μιμηθούν τα παιδιά σας.
Τα παιδιά δεν ακουν. Μιμούνται. Ας κοιτάξουμε όλοι να γίνουμε καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά μας. Ας κοιτάξουμε να τα βρούμε με τον εαυτό μας πρώτα, και όλα τα άλλα θα έρθουν.